Pracodawcy RP popierali i popierają zmiany organizacyjne, które przyczyniają się do poprawy organizacji opieki oraz dostępności do świadczeń, jak również do poprawy alokacji zasobów finansowych.
– Widzimy również potrzebę tworzenia rozwiązań w zakresie opieki koordynowanej i kompleksowej. Mieliśmy też nadzieję, że po zakończeniu aktualnie realizowanego przez resort zdrowia pilotażu Krajowej Sieci Onkologicznej będzie przestrzeń na analizę jego realizacji oraz debatę publiczną, która pozwoli zdecydować o kształcie przyszłych rozwiązań w obszarze opieki onkologicznej. Z przykrością jednak musimy stwierdzić, iż zaproponowany w trakcie trwania pilotażu Krajowej Sieci Onkologicznej projekt ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej wzbudza całą masę kontrowersji, jak również zaprzecza idei samego pilotażu – czytamy w piśmie.
Zgodnie z założeniami Pilotażu zapisanymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dn. 13 grudnia 2018 r. w sprawie programu pilotażowego opieki nad świadczeniobiorcą w ramach sieci onkologicznej (Dz. U. poz. 2423, z późn. zm.) ocena opieki nad świadczeniobiorcą w ramach sieci onkologicznej miała przebiegać w oparciu o 35 mierników oraz 13 wskaźników. Bez analizy doświadczeń wyniesionych z pilotażu nie da się tworzyć zmian w systemie organizacji opieki, a szczególnie w tak trudnym obszarze, jakim jest onkologia.
Pracodawcy RP liczą na to, że zaplanowana na dzień 29 listopada 2021 r. dyskusja na temat Pilotażu KSO w ramach posiedzenia Doraźnego Zespołu Problemowego ds. Ochrony Zdrowia Rady Dialogu Społecznego dot. „Informacji o Pilotażu Krajowej Sieci Onkologicznej”, stanowi dopiero wstęp do dyskusji nad przyszłym kształtem polskiej onkologii.
Pismo przewodnie wraz z uwagami dostępne jest tutaj.
